 |
| Μοναδική Παναγία, ως παραπληρωματική μορφή στο δεξί χέρι της Σταυρώσεως Crucifix Sta Croce |
Λέει ο Αρχιεπίσκοπος Αυστραλίας Στυλιανός σ' ένα από τα θαυμάσια κείμενά του για τον Δεκαπενταύγουστο:
"Ακόμη ηχεί πένθιμα στ' αυτιά μου η δειλινή ικεσία του χριστιανού ποιητή Μ. Μουντέ:
Έλα σαν Αυγουστιάτικο μελτέμι
προτού οι εφτά πληγές σφραγίσουνε το τέλος..."
Και στ΄αυτιά μου βουϊζει ο Ελυτικός "Άνεμος της Παναγίας"."...Η ευχή που λαχτάρησε μέσ’ απ’ τους κόρφους του βασιλικού
Να τη φυσήξει ο άνεμος της Παναγίας!
... Όπου έπαιζες τον όρκο σου κι όπου είχες την ευχή
Εκατόφυλλη ανοιχτή στον άνεμο της Παναγίας!"
Κι αλλού πάλι ο Ελύτης: "...ο Αύγουστος για να ζητάει μελτέμι"
Ας ακούσουμε πώς ο Μουντές καλεί την Παναγία:
Έλα σαν αυγουστιάτικο μελτέμι
- προτού οι εφτά πληγές σφραγίσουνε το τέλος -
παραπονεμένος άνεμος
να χαϊδέψης το κατώφλι μας.
Η φωνή μας σε περιμένει
- έχει απομείνει μονάχη -
τραγούδι επίμονο του τζίτζικα στο κοιμητήρι.
Περιδιάβασε ανάμεσα στις τύψεις μας.
Έχει μια λύπη η δέησή μας,
από έναν παιδικό καιρό, που ξανάνθισε
μια τρυφερότητα νησιώτικης ακρογιαλιάς
που καθρεφτίζει τους οικτιρμούς σου.
Κατέβα από τους λόφους,
φέρε την πηγή του ελέους σου
ν' αναβλύση πλάι στην πληγή μας.
Μάζεψε πάλι εκ περάτων
τα μηνύματα της χαράς,
φόρτωσέ τα πάνω σε δειλινές καμπάνες
που σημαίνουν την Παράκληση
και φέρτα να τα καρφώσης
στεφάνι στην πόρτα μας!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου