Στο βιβλίο "Ο καθρέφτης και το μαχαίρι" του Μάνου Χατζιδάκι, εκτός από τα κείμενά του, περιλαμβάνονται και φωτογραφίες ανθρώπων και δημιουργών που συγκρότησαν την προσωπική του μυθολογία.
Οι φωτογραφίες είναι 65 συνολικά και στο τέλος του βιβλίου ο Χατζιδάκις τις υπομνηματίζει, άλλες μόνο με λεζάντες, άλλες με μερικές ουσιαστικές γραμμές. Η υπ' αρ. 19 φωτογραφία είναι του Μάνου με τον Βασίλη Τσιτσάνη.
Φέτος, που είναι η επέτειος των 30 χρόνων από τον θάνατο του Τσιτσάνη και τα 20χρονα από την ...αναχώρηση του Χατζιδάκι, η Ιδιωτική Οδός θα ανιχνεύσει συστηματικά την σχέση των δύο, στην οποία έχουμε ήδη αναφερθεί σε παλαιότερη ανάρτηση εδώ.
Στη συνέχεια παραθέτουμε τα όσα σημειώνει ο Χατζιδάκις για τον Τσιτσάνη, με αφορμή την φωτογραφία τους που επέλεξε για το βιβλίο του.
Με τον Βασίλη Τσιτσάνη, το 1960. Έξι μήνες τυραννιόμουν να βρω αυτό το Κυ-ρια-κή, πριν το Χριστέ και Παναγιά μου... μού φανέρωνε σ' ανύποπτους καιρούς ο Τσιτσάνης. Κι εγώ έμενα έκπληκτος, γιατί δεν είχα φανταστεί τόση αγωνία για ένα τραγούδι απλό. Είχα την απορία του ημισπουδαγμένου κι αφελούς. Μα όσο μεγάλωνα, τόσο ένιωθα καταλυτική αυτή την εμμονή στις λέξεις συν-νε-φιά ή Κυ-ρια-κή. Σαν ένα βλέμμα διαπεραστικό, που σκίζει εκεί ψηλά τον Ουρανό. Κι ακόμα πιο πολύ, που διαπερνά τον ίδιο το Θεό. Χριστέ και Παναγιά μου.
Στη συνέχεια παραθέτουμε αυτή τη θρυλική Συννεφιασμένη Κυριακή του Τσιτσάνη, που ύμνησε ο Χατζιδάκις με τις παραπάνω φράσεις του, με την αξέχαστη Μελίνα Μερκούρη, από την έξοδο της οποίας συμπληρώνονται επίσης 20 χρόνια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου