Σάββατο 1 Μαΐου 2010

ΕΝΑ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟΤΑΤΟ ΠΟΝΗΜΑ ΤΟΥ ΑΡΧΙΜ. ΜΕΛΕΤΙΟΥ ΚΟΥΡΑΚΛΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΣΤΟ ΣΤΡΑΤΕΥΜΑ


Ο Στρατιωτικός Ιεροκήρυξ Μελέτιος Κουράκλης δεν είναι και πολύ γνωστός στους “εκκλησιαστικούς κύκλους”. Ευτυχώς!... Κάνει αθόρυβα τη δουλειά του χρόνια τώρα, με συνέπεια και αποτελεσματικότητα. Εννοώ πως δεν διεκπεραιώνει την υπηρεσία του, αλλά χαίρεται τη διακονία του!

Δεν θέλει να ζει μισοσυνείδητα στο σώμα της Εκκλησίας, αλλά με όλες του τις αισθήσεις, “εν γνώσει φρενών και προαιρέσει”, βιώνοντας όλους τους κραδασμούς της ψυχής και μη λιποψυχώντας ούτε στιγμή...

Θυμάμαι πως το 1997 όταν ήμουν στον Τηλεοπτικό Σταθμό της Μητροπόλεως Πατρών ΛΥΧΝΟΣ του είχα πάρει μια συνέντευξη (στη σειρά των εκπομπών μου Προς Εκκλησιασμόν) με αφορμή τη συμμετοχή του, ως στρατιωτικού ιερέα, στην Ελληνική Ειρηνευτική Δύναμη που στάλθηκε στην Αλβανία για τις τότε ανάγκες σταθερότητας στην γείτονα χώρα. Ένα χρόνο μετά, στη σειρά εκπομπών μου Τα Λειτουργικά, μιλήσαμε για την Θρησκευτική Υπηρεσία στις Ένοπλες Δυνάμεις.

Ο Αρχιμανδρίτης Μελέτιος Κουράκλης έχει ασχοληθεί σε επιστημονικό επίπεδο με το θέμα η παρουσία της Εκκλησίας στο στράτευμα. Έχει δημοσιεύσει πολλά άρθρα για επιμέρους πτυχές του ζητήματος αυτού – παντελώς άγνωστου στους πολλούς – και το 2007 μας χάρισε την μετάφραση ενός εξαιρετικά σημαντικά πονήματος του μεγάλου γερμανού θεολόγου Adolf Von Harnack Η χριστιανική θρησκεία και το στράτευμα κατά τους τρεις πρώτους αιώνες” (Tubingen 1905).

Τώρα ο π. Μελέτιος μας δίνει ένα ογκώδες (850 σελ.!) σύγγραμμα, που μόλις κυκλοφορήθηκε με τίτλο: “Θρησκευτικοί λειτουργοί στο στράτευμα διά μέσου των αιώνων”. Το βιβλίο προλογίζουν ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και Πάσης Ελλάδος κ. Ιερώνυμος και ο Αρχηγός του Γενικού Επιτελείου Στρατού Αντιστράτηγος Φραγκούλης Φράγκος. Ο συγγραφέας αφιερώνει το βιβλίο του στον πρώτο Κυβερνήτη της Ελλάδος, στον Ιωάννη Καποδίστρια, τον ιδρυτή και θεμελιωτή της Θρησκευτικής Υπηρεσίας του Ελληνικού Στρατού. Για τον Καποδίστρια ισχύει το ρηθέν (παραλλαγμένο): Ποτέ ένας άνθρωπος σε τόσο λίγο χρόνο δεν έκανε τόσα πολλά πράγματα!

Στην εισαγωγή ο π. Μελέτιος εξηγεί συνοπτικά τα τέσσερα μεγάλα μέρη του βιβλίου (που διαιρούνται σε κεφάλαια) και δίνει το στίγμα του έργου, που επιτυγχάνει να καλύψει το θέμα των θρησκευτικών λειτουργών στο στράτευμα από την αρχαιότητα, το Βυζάντιο και τον δυτικό Μεσαίωνα ως τη νεώτερη εποχή.

Ο αναγνώστης έχει πλήρη εποπτεία του σήμερα, δηλ. πώς λειτουργούν οι θρησκευτικές υπηρεσίες στρατού σήμερα στον χριστιανικό και ειδικότερα στον ορθόδοξο κόσμο. Υπάρχει φυσικά κατατοπιστικότατο κεφάλαιο για το θέμα στο νέο ελληνικό κράτος και, το βασικότερο, αντί επιλόγου ο συγγραφέας κληρικός καταθέτει τις θέσεις και προτάσεις του “περί του χαρακτήρα και της αποστολής, της οργανώσεως και της στελεχώσεως της Θρησκευτικής Υπηρεσίας των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων”. Σ' αυτό το παράρτημα συμπυκνώνονται η γνώση, το εκκλησιολογικό ήθος και η οργανωτική ικανότητα του αρχιμ. Μελετίου Κουράκλη, ο οποίος σίγουρα πρωτοπορεί με αυτό το σύγγραμμά του. Δεν έχει υπάρξει κάτι αντίστοιχο ούτε κατ' ελάχιστον.

Σημαντικό προτέρημα του βιβλίου το αναλυτικό ευρετήριο ονομάτων και πραγμάτων.

Εύχομαι από καρδιάς στον π. Μελέτιο να μελετά διά βίου και να μας παραδίδει τέτοια, όχι απλώς επιστημονικά, μα καρδιακά πονήματα.

8 σχόλια:

Ρ.Σ. είπε...

είναι ένα σημαντικό και προβληματικό θέμα η σχέση Εκκλησίας και Στρατού, και συνεπώς Εκκλησίας και πολέμου.

Ανώνυμος είπε...

Πράγματι, έχει δίκαιο ο 12:17 π.μ.!
Ο Μόσχας π.χ., παρά τη σοβαρότατη θεολογική του παιδεία, γέμισε με κληρικούς όλες σχεδόν τις μονάδες του Ρωσικού στρατού....!

Ν.Σ.. είπε...

Η σχέση Εκκλησίας και Ενόπλων Δυνάμεων βρίσκεται πάνω στο εκκλησιαστικό δίπολο Εκκλησία Σώμα Χριστού και εκκλησία θρησκευτικός θεσμός.
Όταν η Εκκλησία αναγνωρίζει την εταιρότητα της ως Σώμα Χριστού δεν υπάρχουν προβλήματα... όταν όμως ξεπροβάλει πιο πολύ το θεσμικό της και αρχίσουν θα πάρε-δωσε με τον Καίσαρα τότε αρχίζουν τα προβλήματα...
Επειδή στην Ελλάδα η Εκκλησία (ως θεσμός) έχει μια ιδιαίτερη σχέση με τον Καίσαρα, έχει αποκτήσει και όλη αυτή την παθογένεια του καισαρικού χώρου!
Έτσι και στο Στρατό η Εκκλησία μπορεί να κάνει θαύματα ή... τραύματα!
Σίγουρα υπάρχουν πολλοί καλοί ιερείς στο Στρατό μας αλλά χρειάζεται ιδιαίτερη δουλειά...και οργάνωση.
Στην Ελλάδα όμως, είμαστε λίγο ανοργάνωτοι όσον αφορά την Θρησκευτική Υπηρεσία των Ε.Δ.

Από τη 18μήνη θητεία μου έχω πολύ καλές εντυπώσεις από τους 2 στρατιωτικούς ιερείς που γνωρίσα... θυμάμαι πολύ καλά την κατανυκτικότερη ακολουθία του Νυμφίου που έχω παρακολουθήσει ποτέ το Πάσχα του 2001 στην 124ΠΒΕ καθώς και τον στρατιωτικό ιερέα της 117ΠΜ ο οποίος ήταν πραγματικός στρατιώτης και παπάς.

Νομίζω πως πρέπει να ισχυεί το "εν τω κόσμω, αλλ' ουκ εκ του κόσμου".... και σίγουρα όχι στον "κόσμο" της (μόνιμο πρόβλημα της ελλάδικής εκκλησίας)!

Κάντε μια πρόχειρη έρευνα στο internet να δείτε πως λειτουργούν οι αντιστοιχες υπηρεσίες στις ΗΠΑ, Μ. Βρετανία, Ιταλία, Γαλλία, Πολωνία κλπ και θα τρίβετε τα μάτια σας.
Σας υπενθυμίζω πως στις χώρες αυτές(με εξαίρεση την Ιταλία)οι Δνσεις Θρησκευτικού δεν είναι ομολογιακές αλλά πολυομολογιακές και πολυθρησκευτικές. Παρόλαυτά λειτουργούν άψογα και διακονούν τους ένστολους με ιδιαίτερη επιτυχία.
Στην Ελλάδα έχουμε μείνει αρκετά πίσω...

Δείτε εδώ για ΗΠΑ

http://www.orthodoxmilitary.org/

και εδώ

http://www.goarmy.com/chaplain/

Ιταλία
http://www.ordinariato.it/index.php

Ανώνυμος είπε...

Ν.Σ. εγώ δεν κατάβαλα το "πολυθρησκευτικές" και πως μπορεί να υπάρξει στρατιωτικός ιερέας πολυθρησκευτικός. εκτός αν εννοείς να υπάρχουν καμιά δεκαριά χριστιανοί, βουδιστές, μωαμεθανοί κ.λ.π.
Η παράκρουση που εχετε πάθει μερικοί με τα "πολύ..." οτιδήποτε θα μας καταστρέψει....

Ν.Σ. είπε...

Αγαπητέ Ανώνυμε 03 Μαΐου 2010 3:44 μ.μ.

Όταν έγραψα "πολυθρησκευτικές" και "πολυομολογιακές" εννοούσα ότι στον Αμερικανικό Στρατό λ.χ. η θρησκευτική Υπηρεσία δεν είναι ομολογιακή όπως στην Ελλάδα δηλαδή μόνο από ορθόδοξους κληρικούς.
Εφόσον τα έθνη αυτά δεν έχουν θρησκευτική ομοιογένεια είναι φυσικό να υπάρχουν στρατιωτικοί ιερείς ορθόδοξοι, ρωμαιοκαθολικοί, προτεστάντες πάστορες, ραββίνοι, ιμάμηδες κλπ. Το ίδιο συμβαίνει στη Γαλλία, στην Αγγλία κλπ.
Εννοείται πως το οτι είναι πολυθρησκευτικές οι Υπηρεσίες αυτές δεν σημαίνει οτι είναι και "συγκρητιστικές", δηλαδή ο κάθε στρατιωτικός παπάς διακονεί τους πιστούς της ομολογίας του και όλα πάνε καλά.
Νομίζω είναι πολύ απλό.

Το αντίθετο συμβαίνει στην ελλάδα που ενώ η συντριπτική πλειονότητα του στρατιωτικού προσωπικού ανήκουν στο ίδιο δόγμα, είμαστε σχεδόν όλοι Χριστιανοί Ορθόδοξοι, υπάρχει πρόβλημα στην σωστή λειτουργία της Θρησκευτικής Υπηρεσίας των Ε.Δ.

Ανώνυμος είπε...

Αρα καλως κατάλαβα οτι θέλεις διαφόρους. σου διαφεύγει όμως ότι στην Ελλάδα (ακόμα) υπάρχει ενα τεράστιο ποσοστό που ανήκει σε ενα δόγμα. επομένως η σύγκριση με την Αμερική δεν εχει νόημα. εκεί ειναι η χώρα τεράστια, διάφοροι πληθυσμοί και ειναι φυσικό. εκτός αν μαζέψουμε και εδω τους πακιστανους, τους αφρικανους και ο,τι αλλο βρουμε και το στείλουμε στο στρατο.....

Ν.Σ. είπε...

Νομίζω πως σκοπίμως κακώς κατάλαβες!
Γιατί απλά θέλεις να πεις την "εξυπνάδα" σου!!!

Φιλαράκο βρες μου που είπα ότι στην Ελλάδα πρέπει να γίνει πολυθρησκευτική η Θρησκευτικη Υπηρεσία των Ε.Δ. και μετά κάνε την παρατήρηση σου...
Επαναλαμβάνω την άποψη μου ότι ενώ στο εξωτερικό οι θρησκευτικές υπηρεσίες είναι πολυθρησκευτικές και λειτουργούν καλά εδώ στην Ελλάδα που η Θ.Υ.Ε.Δ είναι ομολογιακή (προυπόθεση για λιγότερα προβλήματα) έχει περισσότερα οργανωτικά προβλήματα.

...αλλά ξέχασα εσείς οι "ορθοδοξιστές" είστε παντογνώστες και κριτές των πάντων.
Περαστικά!

Ανώνυμος είπε...

φιλε δεν καταλαβαίνεις τι γράφεις; σε ποιούς νομίζεις οτι απευθύνεσαι; οσο για τον ορθοδοξισμό μου αυτό κι αν ειναι πραμύθι! τελικά ομως αυτη η παρέα του blog βλέπει αντιοικομενιστές και ορθοδοξιστές πίσω απο κάθε γωνία. περαστικά σας όλων

Related Posts with Thumbnails